Bu ara duaileye yazmıyorsun maneviyatın mı zayıf diye takılanlar oluyor arada : ) Onlara göstereyim dedim ben de birşeyler yazarak . Hamdolsun sıkıntı yok . Elimizde geldiğince birşeyleri yerine getirmeye çalışıyoruz . Benim en büyük sıkıntım dedikodu :p Çalışıyor olmak böyle birşey ( evde olsam hayatta yapmam ) sürekli birileri birilerini eleştirir sen de dinlersin hatta dinlemekle kalmazsın şeytan dudaklarına balı sürer iki de sen katarsın araya sonra balın tadını aldın ya devam da devam :( Herşey bitip konuşacak bişey kalmayınca da gelsin pişmanlıklar "amaaan boşuna günaha girdik kardeşimizin etini yedik azabından rahmetine sığındık" şeklinde söylemler başlar.. Bu senaryo hep aynı velhasıl . Var mı bunun nasıl düzeltileceğini bilen !?
Posted by eslem at 5:20 ÖS
3 Comments
Keşke bilsem , gercekten dinleyen kişi iken katılan kişi olmak ne kötü dedikoduya...
Sanırım çözüm.. dinleyen de olmamak.. dedikodu başladığın da ya..kalkıp gitmek yada uyarmak.. ;S
insan alışınca sanki günahı yokmuş gibi geliyor, ne tuhaf ; maalesef hepimizin sıkıntısı ..
bir çözüm de helalleşemeyeceğimiz kardeşlerimize hayır duada bulunmak ;)
benim işe girdiğimden beri en büyük sıkıntım. başlarda iyi dayandım ama sonra bir baktım olay kopmuş gitmiş. benim maneviyatımı zayıflatan en büyük şeylerden biriydi bu. Az konuşan bir insan olduğum halde. dedikodu oldumu çenem düşerdi. susmakla çare buldum ama oda her zaman olmuyor :S
Yorum Gönder
« Home