Duaile...

O gece daha bir heyecanlandım . Efendimizin ( SAV ) Miraca yükseldiği o gecenin seneyi devriyesinde O’ (SAV) nun ayaklarının değdiği yerlerde olmak bambaşka bir sevinçti benim için . Belki dualarımın o anda istediğim şekilde kabulü olacaktı bu gece .. Kandil için ekstra programlar yapılmıyor Kabe’ de . Yani ne bileyim mesela biz de camiler dolar taşar sohbetler verilir, namazlar kılınır, kuranlar okunur felan ya orada her daim öyle olduğundan mıdır nedir hiçbir ekstra faaliyet göremedim . Ama bizim grup o gece sabahladı kabede toplu dua ve sohbet yapmak yasak cami içinde ya da Türklere bir gıcıklıkları da olabilir. İranlılar toplanıp istediği gibi dua ediyorlar ama Türkleri gördükleri anda bıdır bıdır söylenmeye başlıyorlar . Hanımlar öne oturmasın, burası erkeklerin yeri, yok bilmem ne ay bi gıcık ettiler bizi o gece . İmtihan dedik, hadi işimize bakalım . Az uykuyla durduğumuz için hergün , sabaha yakınlayan sattlerde gözlerin tam kapanmasına ramak kala , hanımlara tesbih namazı kılmayı önerdim . Bu fikir herkesi kendine getirdi. Mübarek Zemzem ile abdestlerimizi tazeledikten sonra hayya ale's- salah , 'hayya ale'l- felah : ) Aramızda biraz yaşlanmış hanımların olması hasebiyle tesbihlerin nerelerde okunacağının hatırlatılması istendi ve tabi sayısının takibi de gerekiyordu . Seve seve üstlendim bu görevi bir nevi İmamlık yani : ) Düşünsenize o kadar kişiye Kabe-i Muazzama’ yı seyr eyleye eyleye ufak hatırlatmalarda namazlarına destek olmak hatrı sayılır bir sevaba nail olmak demekti benim için ( inşlh tabi ) . Namazın hemen arkasından da sureler aşrı şerifler okuduk ve sonunda da hocalık yapan bir ablamız güzel bir dua etti gözyaşlarımızı akıta akıta amin dedik hepimiz .

Başta da söylediğim gibi ben genelde sessiz takılmayı tercih ettim , aslında normalde de çok sesli olduğum söylenemez , en azından iş hayatımın haricinde çok konuşmayı sevmem . Bunun sebep olduğunu düşünüyorum ki gruptaki ablalar beni çok sevdi : ) O yüzden sık sık dualarını aldım Allah hepsinden razı olsun . Hele bir gün tavaf sonrası namaz için yerimizi aldık kabeyi izliyoruz . Ablalardan biri ismimden başlayarak bir dua etti ki bana, nasıl teşekkür edeceğimi şaşırdım durup dururken böyle şeyler niyaz etmesi de şaşırtıcıydı tabi . Hemen kalktım ve zemzem getirdim hepsine . Bütün zemzemler benden diye de takıldım : )
Mekke’ de beni çokca Araplara benzettiler aslında bu benzetiş Medine de de devam etti . Yine tavaf sonrasıydı sanırım çünkü oturduğum tek zaman o ara biraz dinlenmek için oluyordu : ) Boş geçirmeyeyim diye elime kuranı kerim aldım okumaya başladım . Yanıma bir abla yanaştı ve çat pat Arapça bir şeyler söyledi mesela “ikra” dedi : )) Sesli okumamı istiyordu . Sonra bir iki dakika gözlerinin içine bakıp “ siz türk değil misin “ dedim .. “ aaa sen de miii “ diye şaşırma nidaları attı : ) Ben de ya “çok mu benziyorum Araplara” dedim .. ayırt edememiş : ( Medine de de Efendimizi ( SAV ) ziyaret etmek üzere kapıların açılmasını beklerken ülkeleri ayırıyorlar . Türkiye , İran , Pakistan vs.. Yine bir gün doğal olarak Türklerin içinden sessizce bekliyorum . Hanımın biri sesini yükselterek bana İran yallah dedi . Hafif gülümsemeyle nereye dedim . Biraz mahçup birgün önce İranlıların onları çok yorduğundan bahsetti. Bir kez de alışverişte yaşlı arap bir amca Türkçe bir şeyler sorunca “aaa Türk müsün iyiden iyiye benzemişsin Araplara “ diye kahkaha attı hatta Türk olduğum için ekstra indirim yaptı bana : )) Anlamadım niçin bu kadar benzettiler . Ten rengim o kadar koyu değil ki benim : ) Ama sıcaktan biraz yanmıştım bir de siyah abaye ve başörtüsünü sarınca demek benzeyiverdim : ) Bunu avantaja dönüştürüp oralarda kalsamıydım acaba ?